Урман теле йортында
2023
collaborative project with Galya Fadeeva/ совместный проект с Галей Фадеевой
Child language acquisition begins with the images of nature. Alphabet books, textbooks, cubes, puzzles, toys, fairy tales and cartoons are filled with images of animals and plants, native to the region. There are friendly hares, angry wolves, sleepy bears, cunning foxes, noble deer and hedgehogs with apples on their prickly backs, or mighty oaks and slender birches. These images, along with the first letters, syllables and words, shape a person's perception of the world.
Due to anthropogenic impact on nature, many familiar animals and plants are now thought of as mythical or fairy tale creatures instead of real ones — a rare picture to see live. After all, almost no one saw a wolf. The similar process of loss can be observed in the Tatar language writing system. In 1928, during the Latinization in the USSR the Tatar alphabet was changed from Arabic script to Yanalif, the first Latin alphabet for Turkic languages, and then in 1939 to Cyrillic. Some letters were lost, while others were transformed. The access to the literature, created in the previous periods, was no longer available for younger generations without translation.
The installation includes objects made of fur, felt, and hair. They refer to animal homes, such as holes, nests, or hollow trees, which are safe and cozy spaces of one's own. However, these shelters can turn into places of anxiety, where you have to hide, wait out and tremble with fear, where someone may catch and hurt you. Usually we find such places empty, as a sign of an abandoned or ruined home that evokes a feeling of absence. Their dwellers are mythologized, and we can only imagine them as pictures from the alphabet.
The lost letters keep growing in the set of ceramics and transform into seeds or inflorescence, which scare off the predators. The painting reminds us of the natural origin of the language. There is a forest of swirling letter shapes. The girl-butterfly is reading a book in her underground sanctuary, while the mole is digging his way out of darkness of the earth.
/
Детское познание языка начинается с образов природы. Азбуки, буквари, учебники, кубики, пазлы, игрушки, сказки и мультфильмы наполнены изображениями фауны и флоры региона. Это дружелюбные зайцы, злые волки, сонные медведи, хитрые лисицы, благородные олени и ежи с яблоком на колючей спине. Могучий дуб и стройная берёза. Эти образы, познаваемые параллельно с первыми буквами, слогами и словами закладывают восприятие мира человека.
Антропогенное влияние на природу делает известных всем животных и птиц феноменами мифа, легенды, фольклора — картинкой, которую мало кто видел вживую. Ведь почти никто не видел волка. Похожие процессы происходят и в языке. В 1928 году, во время латинизации языков в СССР, письменность татарского языка году была переведена с арабицы на яналиф — единый тюркский алфавит, а в 1939 году — на кириллицу. Некоторые буквы во время этих преобразований были утрачены, а другие трансформированы. Литература, написанная на арабице и латинице, стала недоступна для последующих поколений без переиздания на кириллице.
Объекты инсталляции из меха, войлока, волос отсылают к образам домов обитателей леса. Нора, гнездо или дупло являются жилищами животных, птиц и насекомых — уютным, безопасным, надежным, своим местом. Однако также становятся обителью тревоги, где нужно прятаться, пережидать, бояться, и которое могут найти, а тебя — ранить. Мы почти всегда видим укрытия животных опустошенными, как признак покинутого или разоренного дома. Эти жилища становятся образами отсутствия, их обитатели мифологизируются, и мы можем лишь представлять их как картинки из алфавита.
Керамические объекты растительно-типографических форм разрастаются, а утраченные буквы трансформируются в семена или соцветия, обретая способность отражать атаки хищников. Холст напоминает нам о природном начале языка: в лесу закручивающихся буквенных форм девочка-бабочка читает книгу в подземном укрытии, а крот прорывает ход наружу из черноты земли.
/
Балалар телне табигать аша өйрәнә башлый. Әлифба, дәреслекләр, кубиклар, уенчыклар, әкиятләр һәм мультфильмнар фауна һәм флора сурәтләре белән тулган. Дус куяннар, усал бүреләр, йокымсыраган аюлар, хәйләкәр төлкеләр, күркәм боланнар һәм аркаларында алмалар йөртүче керпеләр. Көчле имән һәм зифа каен. Бу образлар беренче хәрефләр, иҗекләр һәм сүзләр белән кешегә дөньяны аңларга булыша.
Табигатькә антропоген йогынты барлык хайваннарны һәм кошларны миф, риваятьләр, фольклор феномены булып калдыра — сирәк күренгән хәл. Мәсәлән, бүген бүрене үз күзләре белән күргән кеше бик аз. Охшаш процесслар телдә дә була. 1928 елда, СССР телләрен латинлаштыру вакытында, татар телнең имләсе гарәпчәдән яңалифка — бердәм төрки алфавитка, ә 1939 елда кириллицага күчерелгән. Кайбер хәрефләр юкка чыккан, ә икенчеләре нык үзгәргән. Гарәп һәм латин имләсендә язылган әдәбият кириллицага яңадан басылмаганчы киләчәк буыннар белән укылмаячак.
Тиредән, киездән һәм чәчләрдән ясалган инсталляция объектлары урмандагы яшәүчеләрнең образларын кабатлый. Оя һәм куыш — хайваннар, кошлар һәм бөҗәкләр яшәү урыннары. Алар аны уңайлы, куркынычсыз, ышанычлы дип саныйлар. Әмма шунда да курку бар: анда яшеренергә була, ләкин дошманнар аны таба алырга, ә хуҗасына зыян китерергә мөмкин. Без һәрвакыт хайваннарның яшәү урыннарын ташландык яки җимерелгән булып табабыз. Бу тораклар юклык образларына әверелә, анда яшәүчеләр миф итеп санала, һәм без аларны алфавит рәсемнәрендә генә күрәбез.
Үсемлек-типография формадагы керамик объектлар үсә, ә югалган хәрефләр орлыкларга яки чәчәкләргә әверелә, дошманнарның һөҗүмнәрен кире кага ала. Тукыма телнең табигый башлангычын искә төшерә: хәрефләргә ошаган урманда күбәләк-кыз китапны җир астында укый, ә сукыр тычкан җир карасыннан тышка чыга.
Zula Alieva/ Зуля Алиева
Нельзя выбрасывать волосы/ Do Not Throw Your Hair Away/ Чәчләрне ташларга ярамый
алюминиевый каркас, искусcтвенные волосы, резинки, заколки/ aluminum frame, artificial hair, elastic bands, hairpins
Zula Alieva/ Зуля Алиева
Обитель тревоги/ Sanctuary of Anxiety/ Борчылу йорты
алюминиевый каркас, войлок, керамические объекты Гали Фадеевой, земля, силикон/ aluminum frame, felt, ceramic objects by Galya Fadeeva, soil, silicone
Galya Fadeeva/ Галя Фадеева
Крот и девочка-бабочка наблюдают за рождением яналифа в лесу/ The Mole and the Girl-Butterfly are Watching the Birth of Yanalif in the Forest/ Сукыр тычкан һәм күбәләк-кыз урманда яналиф тууын карыйлар
холст, масло, керамические объекты, ОСП, земля, клей, шнур/ canvas, oil, ceramic objects, OSB, soil, glue, cord
Zula Alieva/ Зуля Алиева
Дерево-животное-рана/ Tree-Animal-Wound/ Агач-хайван-яра
пластмассовый каркас, искусственный мех, атлас/ plastic frame, faux fur, satin
Galya Fadeeva/ Галя Фадеева
Буквы-соцветия-кинжалы/ Letters-Inflorescence-Daggers/ Хәрефләр-чәчәкләр-хәнҗәрләр
керамика, глазури/ ceramics, glazes